Πριν μια βδομαδα αναρτωντας το αναγλυφο του ''Ορφεα και της Ευρυδικης'' και αναλυοντας τη γεωμετρικη του δομη, ειχα γραψει οτι την δομη αυτη τη βρισκει κανεις σχεδον σε ολους τους σπουδαιους καλλιτεχνες.
Χαρακτηριστικο παραδειγμα ο σπουδαιος νεοελληνας Ζωγραφος Γ. Μοραλης, ο οποιος περασε στη δουλεια του πολλα απο τα διδαγματα της αρχαιας τεχνης οσον αφορα τη δομη της συνθεσης.
Βασικο στοιχειο στη γεωμετρικη δομη των αρχαιων ειναι η καθετος και η συνεργασια της με την πλαγια, πραμα που βρισκουμε σε ολη σχεδον τη δουλεια του Μοραλη.
Παιρνω δυο παραδειγματα απο τη δουλεια του, ενα εμβληματικο της πρωτης περιοδου του, επιτύμβιο, νομίζω το ονομάζει, όχι τυχαια [εργο που βρισκεται στην Πιμακοθηκη]και το αντιπαραβαλλω με το αρχαιο αναγλυφο, φαινεται καθαρα η καθετος, στη χρυσή Τιμή, που μοιράζει το χώρο, [παρασταδα της πορτας] και το ανοιγμα εν ειδει βενταλιας απο τις πλαγιες.
Αλλο ενα εξαιρετικα δυναμικό, λόγω των αλλεπάλληλων πλαγιων χαραξεων εργο, απο τα ''ερωτικα'', της τελευταιας περιοδου του, οπου εδω φαινονται πιο ξεκαθαρα οι χαραξεις του.
Στον Μοραλη συνηθως η καθετος συναντα πολλες φορες τις πλαγιες εκτος καδρου..
Τα σπουδαια εργα, εκτος απο αυτα που αναφερω στη σημερινη μου αναρτηση, κρυβουν και πολλα ακομα στη συνθεση και στο χρωμα, που δεν φαινονται με την πρωτη επιπολαιη ματια, οταν ομως αρχιζεις και τα εξερευνας ανακαλυπτεις ποση ομορφια και σοφια περιεχουν.
